Azanikov, algemeen arts en lid van de Gidsengroep voor het Maas- en Scheldegebied ‘Zêphtil’ (6 november 2018):
“Menopauzes worden door de medische wetenschap verbonden met de verandering in de hormoonspiegel. Uiteraard is dat een goed uitgangspunt om de overgangen te bekijken. Er is echter meer aan de hand. Het gaat niet om de hoeveelheid hormonen die al dan niet worden aangemaakt, maar om subtiele veranderingen in de stofwisseling, die het gevoel geven dat het lichaam achteruitgaat. Vooral personen die mentaal en geestelijk krachtig zijn, hebben regelmatig zware terugslagen. Hun lichaam kan de drijvende kracht niet volgen die door de nietaflatende breinactiviteit wordt gegenereerd.
De grootste ontgoocheling komt rond 65, wanneer het lichaam besluit ‘af te ronden’. Het celgeheugen is nog niet gewoon geraakt aan de hogere leeftijden die vandaag worden gehaald. Nog geen anderhalve eeuw geleden werden mensen gemiddeld 65. Het cellullaire beschrijf onthoudt die zogenaamde houdbaarheidsdatum. Bij de geringste achteruitgang gaat er een angstgolf door het lieve lijf. Een griep, een peesontsteking, maagziekte of wat dan ook, kan een signaal zijn dat aangeeft dat de rek er aan het uit gaan is. Actieve geesten vinden dat verschrikkelijk, zeker als ze diep vanbinnen weten dat er nog een behoorlijk deel van hun levensopdracht onvervuld is gebleven. De directe aanleiding is de verminderde serotonine-aanmaak. Dat geeft o.a. het gevoel van gevangen te zitten. Men hoeft daarom niet in huis of in een cel gevangen te zitten. Men kan gevangenschap op diverse niveaus ervaren: in een relatie, in een job, in een kennissenkring, in doemgedachten. Het maakt voor een lichaam weinig verschil of men nu in een kerker of grot zit opgesloten, of in een situatie verkeert waar men ook die beperking of belemmering voelt om vooruit te komen of voluit te gaan.
In de tweede menopauze, zo tussen 55 en 65, heeft men vaak een mechanisme ingebouwd om de signalen van vastlopen te negeren of te sublimeren. Mannen worden bang van hun naderend pensioen, vrouwen hebben last van het lege nest en een vaak onvervulde loopbaan. Om niet vast te lopen worden er door de samenleving compenserende activiteiten voorgeschoteld: ga sporten, doe aan cultuur, neem me-time, stort je in wellness, ga op reis. Op die leeftijd kun je zeker je lichaam nog om de tuin leiden. Je kan nog sporten, lange fietstochten en wandelingen maken, er nog een minnaar of minnares op na houden en bedavonturen beleven. Eens 65 voorbij wordt dat al veel minder vanzelfsprekend. Als er dan in je leven geen spirituele zingeving is, kom je vroeg of laat terecht in een poel van wanhoop. En zelfs personen die een groot deel van hun tijd aan spiritualiteit wijden, kunnen vastlopen. Is het niet zo dat er juist dan verblindingen aan het licht komen? Het Licht kan je bevrijden! Trillingverhoging verjongt! Verlichting maakt emotieloos. Dankzij dagelijkse afstemming blijf je in balans.
Zeker zijn dat waarheden. Garantie dat je nooit meer wat voorkrijgt zijn ze niet. Integendeel, de ware zoekende mens graaft even diep als hij hoog reikt. Je komt zaken over jezelf, je familie, je verleden en je bestemming te weten die je niet wist. Hoe meer je te weten komt, hoe groter je vertrouwen moet worden. Hoe sterker je Zelfbeeld en hoe krachtiger je verbinding met de gidsenwereld. Is die verbinding er niet of niet degelijk genoeg, word je onherroepelijk op jezelf teruggeworpen.
De derde menopauze is een oproep. Een oproep om je perspectiefvast te houden. Waarvoor ben je geïncarneerd? Hoe maak je er in dit leven het beste van? Focus op het hier en nu, maar durf tevens vertrouwen dat je na deze incarnatie nog een vervolg aan je missie kan aanbreien. Niemand kan immers in één leven zijn zielsopdracht volledig vervullen. Meestal heb je er meerdere levens voor nodig. Durf dromen aan de toekomst. Doe dit vanuit een vervullend nu. Kijk naar wat je al gerealiseerd hebt en voel hoe tevreden je ziel over je is.
In deze derde leeftijd word je een grote moeder en grote vader. Dat heeft niets of weinig met grootouderschap te maken. Clanmothers en clanfathers zijn vrouwen en mannen die zich bewust worden van hun functie om de energetische zorg over een groep of gemeenschap op zich te nemen. Zij zijn ontwikkeld in draagkracht (groot bodemchakra) en in koepeldenken (een groepswerking overkoepelen) en in het overvleugelen van een regio of plek met bezielende aandacht. Zij worden erkend om hun inlevingsvermogen en betrokkenheid. Hun leven krijgt een nieuwe zingeving. Soms is die zingeving zo nieuw en onbekend dat je daar moet ingroeien. Niet iedereen heeft immers in het verleden een hoge leeftijd bereikt en in een raad van oudsten gezeteld. Velen hebben in vorige levens zelden een hoge leeftijd bereikt. Daarom is deze tijd waarin mensen ouder worden dan 80 een hele uitdaging! Er is creativiteit nodig om gezegend oud te worden. En gezegend oud worden betekent niet dat het voldoende is om een zinvolle bezigheid te zoeken. Een gezegende oude dag is niet het gevolg van een uitgebreid nageslacht, zoals men vroeger wel eens aannam. Een gezegende leeftijd is er een waarin je aandacht voortdurend op je leefomgeving is gericht. Door het verleggen van de aandacht naar buiten, creëer je een grotere stroom van energie, verbreedt zich je horizon, adem je krachtiger, verrijk je jezelf met nieuwe ervaringen en geestelijk voedsel.
Zorg er dus voor dat je niet stilvalt. Anderen van dezelfde leeftijd opzoeken is niet verkeerd, maar vertoeven in een grotere groep waarin alle leeftijden vertegenwoordigd zijn, zoals een spirituele kring of een bloeiende leefgemeenschap, is beter.
Vergeet vooral niet te bidden. Bidden in de vertaling van zegen vragen over anderen: je omgeving, je familie, je kennissen en vrienden, de wereld. Tenslotte ben je een Oudste aan het worden. En Oudsten zijn Wijzen. Ze zijn in vele opzichten meesterlijk geworden. Zij zijn de Bakens van Morgen.”
