Amram, Meester van de Nieuwmaking verwoordt de eindtijd aldus:

“Een eindtijd is als een slotbespiegeling in een boek. Een nawoord of narede concludeert wat het boek heeft aangereikt aan de lezer. De eindtijd doet hetzelfde. Alles wat aan de incarnanten aan lessen is gepresenteerd, al wat is ontdekt, aan vernieuwingen is gebracht of wat is achtergelaten of vernietigd, wordt nog een keer bekeken. In versneld tempo herhaalt de eindtijd alles wat er gebeurde in het tijdperk dat wordt afgesloten. Dat gebeuren gelijkt ook een beetje op wat een stervende beleeft: hij of zij ziet zijn ganse leven als in een flits voorbijtrekken. De inzichten die dan worden verworven zijn enorm. Ze blazen iemand van zijn sokken. Nog steeds geldt dat mensen de vrije keuze hebben om met die inzichten het goede te doen, of ze naast zich neer te leggen.

Daarom berichten wij die in een wereld vertoeven met meer overzicht vooral aande Mensen van Goede Wil.”